یکی از خیارات موجود در قانون مدنی خیار شرط است .ماده399((در عقد بیع ممکن است شرط شود که در مدت معین برای بایع یا مشتری ویا هردو یا شخص خارجی اختیار فسخ معامله باشد )).
موضوع تحقیق در رابطه با آن قسم از خیار است که مربوط به شخص ثالث می شود .این خیار به دو قسم است 1.حق فسخ برای ثالث .2حق مشورت با ثالث (خیار استیمار)که نیازمند بررسی بیشتر در خصوص اینکه ماهیت شرطی که برای ثالث می شود چیست ؟ آیا نیازمند قبولی از طرف ثالث می باشد؟
آیا طرفین می توانند با تراضی می توانند شرطی را که برای ثالث شده است راسلب نمایند ؟
آیا لزومی به رعایت مصلحت طرفین از طرف ثالث است یاخیر؟
در صورت تعدد اشخاص ثالث و وجود اختلاف بین اشخاص ثالث نظر کدامیک مقدم خواهد بود ؟
آیا این حق از طرف ثالث قابل انتقال به دیگران است یا خیر ؟
آیا این حق بعد از فوت شخص ثالث به ورثه ی او انتتقال داده می شود یا خیر ؟
